مسکن طبیعی به نام زنجبیل

اهمیت پزشکی زنجبیل با ترکیب شیمیایی آن مشخص می شود زیرا حاوی 50٪ کربوهیدرات، 8٪ اسیدهای چرب و تری گلیسیرید، 9٪ پروتئین و اسیدهای آمینه آزاد، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. زنجبیل سرشار از ترکیبات زیست پزشکی، کربوهیدرات‌ها، قندها، فیبرها، پروتئین، ویتامین B1، B2، B3، B5، B7، C، کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، روی و غیره است. از زنجبیل از قرن‌ها پیش، مردم به عنوان دارو استفاده می‌کردند که اساساً دارای خواص درمانی شگفت‌انگیز هستند. تسکین دردهای مفصلی و عضلانی، کاهش دهنده سطح کلسترول و بهبود عملکرد مغز را می‌توان از خواص زنجبیل دانست. محققان اخیراً بر این باورند که زنجبیل دارای ترکیبات ضد سرطان، ضد انعقاد، ضد التهاب و ضد درد است و مسیرهای بیوشیمیایی فعال در التهاب مزمن را تعدیل می‌کند. همچنین مشاهده شده است که زنجبیل به عنوان مسکن نیز عمل می‌کند. شواهد تجربی نشان می دهد که بیماران روماتیسمی و آرتروز، استفاده از پودر زنجبیل به مدت 3 ماه تا 2.5 سال، درد و التهاب را در 75 درصد بیماران بدون هیچ گونه اثر نامطلوبی، کاهش می‌دهد.